22 lipca 1983 roku zniesiono w Polsce stan wojenny, wprowadzony 13 grudnia 1981 przez Wojskową Radę Ocalenia Narodowego z Wojciechem Jaruzelskim na czele. Komunistyczne władze uzasadniały go załamaniem gospodarki kraju i zagrożeniem interwencją radziecką. W rzeczywistości reżim komunistyczny uderzył w NSZZ „Solidarność” i skupioną wokół związku opozycję, chcąc ratować PRL.
Stan wojenny został oficjalnie zniesiony po 586 dniach obowiązywania. Nie oznaczało to jednak zmiany polityki władz wobec opozycji i końca represji. Znaczna część przepisów wprowadzonych po ogłoszeniu stanu wojennego pozostała w mocy. Prawa obywatelskie i pracownicze wciąż były ograniczone. Dzień przed zniesieniem stanu wojennego, 21 lipca 1983 roku, zebrał się Sejm. Ówczesny przewodniczący Rady Państwa Henryk Jabłoński poinformował, że komunistyczny rząd przyjął wniosek WRON o zniesienie stanu wojennego z uwagi na - jak oficjalnie utrzymywano - dobrą sytuację społeczno-gospodarczą:
36 lat temu w Polsce zniesiono stan wojenny - dźwięk 1
Przemawiał także Wojciech Jaruzelski, przewodniczący WRON i I sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej:
36 lat temu w Polsce zniesiono stan wojenny - dźwięk 2
Sejm uchwalił także ustawę o amnestii. Według sprawozdania dla najwyższych władz PZPR, na jej podstawie darowano karę bezwzględnego więzienia 365 osobom. W więzieniach pozostało jednak między innymi 11 przywódców „Solidarności” i członków KSS KOR, których przetrzymywano bez wyroków. Dokładna liczba osób, które w wyniku stanu wojennego poniosły śmierć, nie jest znana. Przedstawiane listy ofiar liczą od kilkudziesięciu do ponad stu nazwisk. Nie jest też znana liczba osób, które straciły zdrowie na skutek prześladowań, bicia w trakcie śledztwa lub demonstracji ulicznych.
IAR/jr
